Çok ilim okudum aklım yetmedi

Lamekan elinden bir mekan (nişan) iken
Me[m]ni (Dölü/Beni) zuhur etti ol kan içinde
Üçyüz altmış altı şehirden gelip
Özüm katre oldu umman içinde

Bir zaman ummanda cansız yatırdı
Cana ceset verip vücut yetirdi
Gıda verip kalp içinde oturttu
Rızkımı yarattı ol kan içinde

Tekmil vücudumla saldı cihana
Tasvir verip iki babtan ayana
Gözümde nur oldu baktım cihana
Nice bencileyin bu han içinde

Bir zaman anadan (mahverde) şir emdim kandım
Tez vakitte dahi ondan usandım
Diş bitirdim abu nana dayandım
Vücudum besledim cihan içinde

On beşe girince kemali buldum
Nefse uyup isyan bahrine daldım
Bir zaman uğraştım otuza geldim
Her dem gezer idim güman içinde

Çok ilim okudum aklım yetmedi
Çok amel kazandım fayda etmedi
Çok cahd (cehd) ettim kimse elim tutmadı
Hor zelil gezindim devran içinde

İlm-i ledün dersin kamilden aldım
Okudum fehm ettim sırrını bildim
Hakikat şehrini arz edip geldim
Bir kamile yettim irfan içinde

İptida nefsimden okuttu beni
Lütfundan diriltti bu ölmüş teni
Merhamet eyledi ol gönlü kani (gani)
Özüm kande idi umman içinde

Yeksani’yem cismimdeki can olan
Gönlümün elinde hem sultan olan
Okutup dinleyen hemi söyleten
Daim gelir gider her can içinde

Ulaş ÖZDEMİR
Ummanda – Maras Sinemilli Deyisler

Yeni Yorumları